Galeria Hol

2
  • plakat
    Filename: minor.jpg
    Size: 165.54 KB
  • miniatura
    Filename: miniatura.png
    Size: 13.69 KB
  • 1.jpg
    Filename: 1.jpg
    Size: 945.23 KB
  • 2.jpg
    Filename: 2.jpg
    Size: 780.67 KB
  • 4.jpg
    Filename: 4.jpg
    Size: 1099.03 KB
  • 5.jpg
    Filename: 5.jpg
    Size: 984.16 KB
  • 6.jpg
    Filename: 6.jpg
    Size: 713.71 KB
  • 7.jpg
    Filename: 7.jpg
    Size: 988.29 KB
  • 8.jpg
    Filename: 8.jpg
    Size: 908.68 KB

Przestrzeń Galerii Hol Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi już wkrótce stanie się miejscem prezentacji prac prof. Michała Minora – artysty realizującego twórczość w zakresie malarstwa, rysunku i grafiki warsztatowej oraz projektowej, związanego z Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach. Wernisaż wystawy „Epitety i przymiotniki 2.0” odbędzie się 12 maja 2023 r. o godz. 14.00.

„Na obrazach Michała Minora dzieje się dużo (w obrazach Michała Minora również - wszak nie mówimy i nie myślimy wyłącznie o płaszczyźnie, ale o strukturach, które mają swój wewnętrzny rytm i autonomie). Nie jest/nie będzie to zbyt odkrywcza konkluzja dla tych, którzy twórczość artysty obserwują od lat – ani dla tych, którzy dopiero zetkną się z tym malarstwem po raz pierwszy […].

Sztuka współczesna w dużej mierze zbudowana jest na kolorze. I Michał Minor prócz tego, że tworzy abstrakcje (lub quasi-abstrakcje), jest kolorystą. To znaczy wykorzystuje zarówno walor, właściwość jasności i nasycenia barw, jak i ich wzajemne oddziaływanie na siebie. Dlaczego jednak napisałem quasi-abstrakcje? Ano dlatego, że wykorzystuje w swoich pracach zarówno typografie – są one częścią składową obrazów (tak jak to było u Basquiata i wielu twórców mainstreemowych po Basquiacie), a także tradycję streetartową, jak i sięga po mimetyzm – choć już przetworzony przez tradycję popkulturową; jest to mimetyzm tworów wyobraźni, raczej niż rzeczywistości zewnętrznej. […] Na obrazach Minora trwa ciągły ruch, przepływ – idei, figur (wyobraźni), barw, tradycji, to ciągły, nieustanny transfer z jednego realu do drugiego, transfer znaczeń, negocjacje tradycji i spontanicznej reakcji wolnościowej, negocjacje pomiędzy tym, co intuicyjne, improwizacyjne a systemem, które je (reakcje) próbuje przetworzyć, usidlić, nadając im formę ostateczną […].

Nie odnajdziemy tu ani skrawka płótna, nad którym moglibyśmy pomedytować, przy którym moglibyśmy się wyciszyć, ale też rzeczywistość, aktualność, w których powstają obrazy Minora, nie jest medytacyjna (tak się przejawia ów częściowy mimetyzm), jest pełna znaczeń; to kompletny chaos informacyjny (ale uporządkowany), plastyczny obraz naszego indywidualnego i zbiorowego umysłu, zmian, jakie w nim nastąpiły (sądzę, że są to zmiany nieodwracalne).

Kiedy myślę o pracach Minora, nieodmiennie kojarzą mi się one z literaturą Białoszewskiego, z jego czystym zapisem z «Szumów, zlepów, ciągów», mnogością wątków ulokowanych w codzienności, z zaburzoną chronologią, impresyjnością, neologizmami. Minor mógłby za Mironem powtórzyć: «mam pęd do miasta, do hałasu i tłoku, [ale] jestem wytrzymały na cywilizację. Dosyć długo nie narzekałem na skaczące ilości domów, samochodów. Kręcą w głowie. Warczą samochody, trują». Minora i Mirona łączy również humor (ironiczny nawias). Zarazem jest to więc fascynacja cywilizacją i jej przetwarzaniem oraz zmęczenie (w mniejszym stopniu).

[…] Możemy więc te prace odbierać bez jakiegokolwiek «wsparcia» rzeczywistości poza wizualnej. Oceniać poszczególne formy, całe kompozycje, zależności między użytymi kolorami. Możemy szukać rodzaju zakotwiczenia w danej tradycji wizualnej – począwszy od sztuki naskalnej, przez sztukę XX wieku i popkulturę, próbować odpowiedzieć sobie na pytanie, na ile płótna Minora opowiadają współczesność z jej chaosem informacji, nadmiarem przedmiotów i wpływem, jaki wywiera na naszą świadomość. Albo nie szukać. Bez kontekstów również da się «przeżyć» to doświadczenie. A to dlatego, że odwołuje się do spraw starszych niż tradycje – do emocji. Możemy skupić się wyłącznie na analizie konkretnych strategii malarskich albo spróbować syntezy, interpretacji na własnych warunkach, przeciwnej albo równoległej do założeń artysty. I wszystkie te decyzje będą uprawnione”.

Radosław Kobierski

Kurator wystawy: Adrian Babis
Autorka identyfikacji wizualnej wystawy: Magdalena Orczewska

Michał Minor – urodzony w 1979 roku. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 2005 w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, gdzie obecnie prowadzi zajęcia w Katedrze Malarstwa. W latach 2000–2016 uczestniczył w ponad 160 wystawach zbiorowych, m.in. w Niemczech, Boliwii, Finlandii, Szwecji, Iranie, Japonii, Chinach, Bułgarii, USA, Hong Kongu. Autor 14 wystaw indywidualnych (GCK Katowice, Desi Berlin, BWA Rzeszów, Domoteka Warszawa, Galeria 2 Światy Kraków, Muzeum Miejskie w Zabrzu, Galeria Ateneum w Katowicach). Laureat licznych nagród i wyróżnień (m.in. Stypendium Ministra Kultury i Sztuki, Nagroda Marszałka Województwa Śląskiego, Nagroda Jury na 22 FPMW w Szczecinie, Brązowy Medal na Triennale Plakatu w Toyamie). Uprawia głównie malarstwo, rysunek i grafikę warsztatową. Projektuje plakaty. Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Epitety i przymiotniki 2.0
Galeria Hol Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi
ul. Wojska Polskiego 121, parter, budynek CPM
Wystawa czynna: poniedziałek-piątek, godz. 9.00-20.00

Wernisaż wystawy: 12.05.2023 r., godz. 14.00
Czas trwania wystawy: 12.05-15.06.2023 r. 

do góry