Z głębokim smutkiem i żalem żegnamy

Profesor Kazimierę Frymark-Błaszczyk

wybitną artystkę realizującą twórczość w zakresie tkaniny unikatowej oraz dzianiny dekoracyjnej, założycielkę Katedry Dziewiarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. 

Odeszła znakomita pedagog, ceniona i uwielbiana przez całe pokolenia studentów.

Jako artystka była otwarta na nowe zjawiska, a twórczość stanowiła dla Niej nieograniczone pole eksperymentu. Pozostawiła niezliczone znakomite dzieła – gobeliny, dzianiny i tkackie miniatury.

Była wspaniałym Człowiekiem – ciepłym, troskliwym i niezwykle empatycznym.

Na zawsze pozostanie w naszych sercach.

Wyrazy głębokiego współczucia
Rodzinie
składają
Rektor, Senat oraz pracownicy i studenci
Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w środę, 13 lipca 2022 r. 

O godzinie 13.00 rozpocznie się msza św. żałobna w Kościele pw. św. Urszuli Ledóchowskiej w Łodzi (ul. Obywatelska 60), natomiast o godz. 14.30 odbędzie się odprowadzenie do miejsca pochówku na Cmentarzu Rzymskokatolickim pw. św. Józefa (Stary Cmentarz w Łodzi) przy ul. Ogrodowej 39. 

Kazimiera Frymark-Błaszczyk (1931-2022) – artystka realizująca twórczość w zakresie tkaniny unikatowej i dzianiny artystycznej, wieloletnia pedagog Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi (później: Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi). Założycielka i kierownik Katedry Dziewiarstwa w macierzystej uczelni.

Ukończyła studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (konserwacja) oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi na Wydziale Włókiennictwa – w pracowniach Lucjana Kintopfa i Mariana Jaeschke. W latach 1955-1966 prowadziła Pracownię Projektowania Dywanów i Gobelinów, a w 1967 roku założyła i do 2001 roku prowadziła Katedrę Dziewiarstwa, a w niej Pracownię Projektowania Dzianiny. W 1987 roku uzyskała tytuł naukowy profesora sztuk plastycznych. 

Była również wykładowcą uczelni zagranicznych, m.in. w 1990 roku na Universidad Iberoamericana w Meksyku. Angażowała się w działalność artystyczną i kulturotwórczą poza uczelnią – była członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Łódzkiego (Rady Architektury Wnętrz), organizatorem wymiany kulturalnej z zagranicą (m.in. z takimi krajami jak Niemcy, Dania, Meksyk, Korea Południowa). W latach 1955-1981 pełniła funkcję projektanta, a następnie kierownika i ostatecznie głównego specjalisty do spraw mody i wzornictwa w Zakładzie Wzornictwa Centralnego Laboratorium Przemysłu Dziewiarskiego. 

Odebrała liczne nagrody i wyróżnienia za działalność twórczą, zawodową i społeczną. Jej prace znajdują się w zbiorach wielu muzeów w kraju i za granicą.

Kazimiera Frymark-Błaszczyk uczestniczyła w […] poszukiwaniach nowych środków wyrazu. Pamięta się jej prace dzięki solidnej budowie kompozycyjnej, pięknej kolorystyce. Wyróżnia się umiejętnością wykorzystania materii tkackiej, jej splotu. Stale poszukuje nowych form wyrazu, od tkanin mieszanych aż do zadziwiających dziewiarskich form. Tym ostatnim należy poświęcić szczególną uwagę. Są one unikalnym zjawiskiem na tere­nie polskiego tkactwa artystycznego, wprowadzonym przez Kazimierę Frymark-Błaszczyk. Odkrywa ona wartości dziewiarstwa jako techniki pozwalającej na przekaz treści emocjonalnych i budowę kompozycji kolorystycznie i fakturowo złożonych i swobodnych jak gobelin. Mamy więc do czynienia z rozszerzeniem nowoczesnego tkactwa artystycznego o jeszcze jedną technikę”.

prof. Magdalena Abakanowicz (1985)
polska rzeźbiarka, twórczyni tkaniny artystycznej, profesor sztuk pięknych

Twórczość swą wywodzi z malarstwa, co łatwo zaobserwować (gobeliny: „Sandomierz", „Czarny pejzaż", „Czerwone skały" i inne) jednak kolorem operuje oszczędnie, z umiarem i wyczuciem. Lubi układy monochromatyczne, często stosuje w gobelinach i kilimach silnie skoncentrowane czernie i biele, lub czerwienie, czernie i biele, woli jednak ściszone, uspokojone zestawienia kolorystyczne — brązy, beże, oliwkowe zielenie, szarości i rozbielenia. Natomiast jej dzianiny dekoracyjne są z konieczności jedno lub dwubarwne, co wiąże się z techniką ich wykonania.

Krystyna Kondratiukowa (1980)
honorowy kustosz Centralnego Muzeum Włókiennictwa

Kazimiera Frymark-Błaszczyk jest jedną z najbardziej dynamicznych postaci wśród artystów uprawiających sztukę włókna w środowisku łódzkim. Jej udział w życiu tej dziedziny plastyki należy do znaczących i obejmuje różne obszary, od indywidualnej twórczości poczynając, przez działalność pedagogiczną, aż na współpracy z przemysłem kończąc. W każdej z nich daje o sobie znać jej inwencja, pasja działania, organizacyjny ład, a także otwartość, które to cechy pozwoliły na osiągnięcie obecnej pozycji. 

prof. Irena Huml
historyk sztuki, krytyk, profesor nauk humanistycznych