Serdecznie zapraszamy do obejrzenia wystawy prezentującej tkaninę unikatową prof. Bogusławy Koszałki, pedagog z Katedry Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Wystawa prezentowana jest online w Galerii PIXEL Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.

Link do wystawy

Kuratorem wystawy jest dr Robert Jundo.

***

Bogusława Koszałka – urodzona w Gryficach. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie UAP) w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem zrealizowała w Pracowni Rysunku prof. Wojciecha Müllera. Kwalifikacje I i II stopnia w zakresie sztuk projektowych uzyskała w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi na Wydziale Tkaniny i Ubioru.

Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki, zdobywczyni Grand Prix na IV Międzynarodowym Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej „Z krosna do Krosna” oraz Grand Prix na VII Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej. Do 2013 roku artystycznie i zawodowo związana z Poznaniem. Obecnie pracuje na stanowisku profesora uczelni w Katedrze Architektury Wnętrz na Wydziale Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie.

W latach 2018-2020 prowadziła Pracownię Tkaniny Artystycznej w Akademii Sztuki w Szczecinie w ramach programu unijnego POWER.

Zajmuje się tkaniną unikatową oraz miniaturą tkacką, czasem grafiką. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. U podstaw jej twórczości niezmiennie leży silny związek z morzem, nad którym się wychowała.

Sama tak wypowiada się o swojej twórczości:

Świat to przede wszystkim natura objawiająca się bogactwem kształtów i ciągłym parciem do ich powielania się. Ten proces namnażania różnych form życia prowadzi do wielości tych samych osobników wśród flory i fauny. To mnie fascynuje i inspiruje, a także budzi przekonanie o niezmierzonym potencjale natury. Podobieństwo, prawie identyczność obiektów znajdujących się równocześnie w tym samym miejscu i czasie jest zjawiskiem powszechnym, lecz dla mnie stanowi rodzaj fenomenu, który niezmiennie mnie zachwyca. Nie wyobrażam sobie kreacji bez wolności, jaką daje trójwymiarowa przestrzeń, i bez światła, które ją otwiera, będąc zarazem źródłem barw i odkrywcą kształtów. Światło tak jak materia jest dla mnie narzędziem niezbędnym do pracy artystycznej – choć niesfornym i trudnym do okiełznania. Jest też drogowskazem do tego, co rudymentarne – zarówno w sztuce, jak i życiu.